Goślicki

Goślicki h. Grzymała, stara rodzina mazowiecka, z Goślic w woj. płockim, której protoplastą jest Walenty (zm. 1596), kasztelan sierpski, dziedzic na Goślicach. Są jednego pochodzenia z Głogowskimi herbu Grzymała. Z nich 1 biskup i 2 kasztelanów 1396—1607.

Gościcki

Gościcki h. Lubicz, vel Goszczycki, dom licznie rozrodzony już w XVI wieku. Jedna ich gałąź przeniosła się na Ukrainę.

Gorzewski

Gorzewski h. Zaremba, rodzina wielkopolska; z niej 2 kasztelanów 1643 — 1693. 

Goryński

Goryński h. Poraj, wygasła rodzina mazowiecka; z niej 2 wojewodów 1511—1542.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Górka

Górka h. Leliwa, wygasła rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan 1423.

Gomoliński

Gomoliński h. Jelita, stara rodzina, jednego pochodzenia z Jelitczykami Zamoyskimi; z niej 2 biskupów, 1 minister i 5 kasztelanów 1548—1711. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Gołyński

Gołyński h. Prawdzic, znakomita i zamożna w XV i XVI wieku rodzina mazowiecka, której protoplastą zdaje się być słynny z męstwa Marcin z Gołynina ok. 1260 r. Paweł Gołyński, kanonik płocki 1453 r. Jakub, kasztelan ciechanowski 1472-1482, prawd. był później wojewodą mazowieckim. Adrian, kasztelan czerski. Z nich: 1 wojewoda i 6 kasztelanów w latach 1420 — 1654.

Gołaszewski

Gołaszewski h. Kościesza, rodzina podlaska, pisali się „z Gołasz”, w ziemi bielskiej. Dla odróżnienia używali przydomków, z którch znane są Dąb i Zubaczek.

Golski

Golski h. Rola, na Kujawach i Podolu; z nich 1 wojewoda i 1 kasztelan 1595—1613. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Golcz

Golcz h. własnego, v. Golc, Goltz, Gulcz, stara rodzina pomorska z pow. wałeckiego; jedna jej linia otrzymała w 1666 tytuł baronowski francuski, w 1689 baronowski Państwa Rzymskiego, w 1691 baronowski pruski, tytuł hrabiów czeskich w r. 1731, a w 1786 i 1787 r. hrabiów pruskich; z tej familii 1 kasztelan 1720.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.