Dzik

Dzik h. Doliwa, rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan 1430 — 1436. 

Dzięcielski

Dzięcielski h. Jastrzębiec, na Mazowszu; z nich 1 biskup 1825—1831. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dziewanowski

Dziewanowski h. Jastrzębiec, na Mazowszu i w Prusach Zachodnich; z nich 2 kasztelanów 1697-1772. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dzierżykraj

Dzierżykraj h. Nałęcz, jedna z najdawniejszych, lecz już w połowie XV stulecia wygasła rodzina wielkopolska, za czasów piastowskich używała tytułu hrabiów (Comes) na Człopie; z niej 2 wojewodów i 3 kasztelanów 1110—1300. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dzierzkowicz

Dzierzkowicz h. Wieniawa, na Litwie; z nich 1 biskup 1453—1468. 

Dzierżek

Dzierżek h. Nieczuja, rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan 1656—1663.

Dziekoński

Dziekoński h. Korab (z odmianą) v. Wdziekoński, rodzina mazowiecka, biorąca nazwisko od wsi dziedzicznej Dziekonie in. Dziękonie, Dziekunie, Wdziekunie w ziemi łomżyńskiej. Rozdzielili się na kilka gałęzi, z których jedna osiedliła się na Litwie, a druga na Podlasiu. Prawdopodobnie

Dziaduski

Dziaduski h. Jelita, w Małopolsce; z nich 1 biskup 1544 — 1559.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dunin

Dunin h. Łabędź, mieli być rodziną duńską (stąd nazwisko), osiedloną w Polsce – podważa to jednak Boniecki w swoim Herbarzu. Pisali się m.in. „z Prawkowic” i „ze Skrzynna”.

Drzewicki

Drzewicki h. Ciołek, vel Drzewiecki, rodzina małopolska, pisała się "z Drzewicy". Z nich: 1 biskup a zarazem minister, 1 wojewoda i 3 kasztelanów 1495—1706.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.