Dzierzkowicz

Dzierzkowicz h. Wieniawa, na Litwie; z nich 1 biskup 1453—1468. 

Dzierżek

Dzierżek h. Nieczuja, rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan 1656—1663.

Dziekoński

Dziekoński h. Korab (z odmianą) v. Wdziekoński, rodzina mazowiecka, biorąca nazwisko od wsi dziedzicznej Dziekonie in. Dziękonie, Dziekunie, Wdziekunie w ziemi łomżyńskiej. Rozdzielili się na kilka gałęzi, z których jedna osiedliła się na Litwie, a druga na Podlasiu. Prawdopodobnie

Dziaduski

Dziaduski h. Jelita, w Małopolsce; z nich 1 biskup 1544 — 1559.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dunin

Dunin h. Łabędź, mieli być rodziną duńską (stąd nazwisko), osiedloną w Polsce – podważa to jednak Boniecki w swoim Herbarzu. Pisali się m.in. „z Prawkowic” i „ze Skrzynna”.

Drzewicki

Drzewicki h. Ciołek, vel Drzewiecki, rodzina małopolska, pisała się "z Drzewicy". Z nich: 1 biskup a zarazem minister, 1 wojewoda i 3 kasztelanów 1495—1706.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Druszkiewicz

Druszkiewicz h. Bożawola v. Drużkiewicz, Druskiewicz, na Litwie, w woj. ruskim i lubelskim; z nich 1 kasztelan 1684—1690. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Drohiczyński

Drohiczyński h. Nałęcz v. Drohiczański, Drohiciński, D.-Dubieński, Dubiński, wywodzą się z Drohiczan i Duby w powiecie chełmskim. Dobrogost Drohiczyński alias Dubiński, wystawił w 1541 i uposażył kościół w Dubie. Abraham, dziedzic Leszczan 1531, starosta chełmski 1541. Sędziwój, dziedzic na Leszczanach 1560, kasztelan lubaczowski 1572; był także marszałkiem dworu prymasa Uchańskiego. Z czasem rodzina rozdzieliła się na dwie gałęzie: wygasłą już Drohiczyńskich oraz istniejącą Dubieńskich.
Jedna linia rodziny Dubieńskich pieczętuje się herbem własnym, odmiany herbu Dąb. Posiada również dewizę herbową, która brzmi: „Bóg mnie złamie, ludzie nie zegną”.

Źródła: Bon. V 21; Kos. I; strona internetowa „Ród Dubieńskich”.

Dowgird

Dowgird h. Łabędź, stara rodzina żmudzka; z niej 2 wojewodów 1420—1443. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dowojna

Dowojna h. Szeliga, v. Dowojno, na Litwie; z nich 1 wojewoda 1542—1572. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dowgiałło

Dowgiałło h. Zadora, v. Dowgiało, Dowgiełło, stara przedchrześcijańska rodzina litewska; z niej 1 biskup 1656—1661.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dorpowski

Dorpowski h. Leliwa odmienna, w Prusach Zachodnich; z tej rodziny 1 wojewoda 1713-1718.

Dorohostajski

Dorohostajski h. Leliwa vel Dorohostayski, znakomita rodzina litewska, pochodząca od Monwidów; jedna linia uzyskała ok. r. 1600 tytuł baronów państwa rzymskiego, lecz już w 1638 wygasła; z niej 1 minister 1579 — 1611.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Dołęga

Dołęga h. Dołęga, rodzina mazowiecka; z niej 1 kasztelan 1507.

Doliński

Doliński h. Trąby, w Małopolsce; z nich 1 kasztelan 1754—1759.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dolski

Dolski h. Kościesza, książęca rodzina szczepu Ruryka, gałąź książąt Pińskich; główna ich linia wygasła w 1695 roku, lecz jeszcze w XIX w. istniały boczne, które jednak zarzuciły tytuł książęcy już w XVII stuleciu; z tej familii 1 minister, 1 kasztelan 1600—1695.