Błaszkowski

Błaszkowski h. Abdank, rodzina małopolska; jej wieś gniazdowa to zapewne Błaszkowa w pow. pilzneńskim, parafia w Brzyskach.

• NI. Błaszkowski h. Abdank, w imieniu klasztoru mogilskiego (Mogiła k/ Krakowa) wyciska swą pieczęć przy opłacie poboru ze wsi Moniaczkowice w woj. krakowskim 1571. (Księgi poborowe).

Źródło: Wit. 33; SGKP I 246.
 Błaszkowski h. Korab, rodzina wielkopolska, ze wsi Blaszki w pow. sieradzkim. Boniecki zaliczył ich do Ostojów (uzup., s.178), ale w tej samej wsi w XI w. występowali też i Korabici (MRPS, t.IV, supl., nr 573). 

Źródło: Dw. Teki.

Błaszkowski h. Łabędź, z Błaszkowa, większość heraldyków wywodzi tę rodzinę z Wielkopolski, z woj. poznańskiego. W XIX stuleciu nie było tam jednak wsi o takiej nazwie (SGKP). Wydaje się raczej, iż wyszli ze wsi Błaszków w pow. koneckim, parafia Odrowąż. Z woj. poznańskim podpisali elekcje Władysława IV 1632 r. i Jana III 1697 r. Pełnili urzędy ziemskie w pow. latyczowskim (1778).

• MIKOŁAJ Błaszkowski (ok. 1356-ok. 1409), burgrabia, sędzia grodzki łęczycki.
• MIKOŁAJ Błaszkowski, ksiądz, prałat żmudzki, później kanonik smoleński, kanclerz wileński 1645 r. i proboszcz par. św. Kazimierza w Wilnie.
• NI. Błaszkowski, brat poprzedniego, jezuita, kanonik smoleński, kanclerz diec. wileńskiej 1645; w zakonie jezuickim rządził kolegium braunsberdzkim i prowincją litewską.
 
Źródło: Nies.; Bon.; Urus. I 229.

Błaszkowski h. Ostoja, rodzina wielkopolska, z Błaszek in. Błaszkowic w pow. sieradzkim, gdzie współdziedziczyli jeszcze w 1535. Świąszek, syn Chociesława z Błaszek, ma dowieść swego szlachectwa i herbu Mościc (Ostoja) w Sieradzu 1415, a Swema z Błaszkowic świadczy w Sieradzu 1400 roku. (Paw). 

Źródło: Bon. uzup. 178.