Pietkiewicz h. Lis, gałąź ks. Świrskich herbu Lis, zgaśli w początkach XVII stulecia.
niedziela, 27 lipca 2008
Matusewicz
Matuszewicz h. Łabędź, vel Matusewicz, rodzina litewska, podobno jednego pochodzenia z Giedrojciami.
Juraha
Juraha h. Poraj odmienny (oraz h. Hipocentaurus), gałąź książąt Gedrojciów, zarzucili tytuł książęcy w XVII stuleciu.
Holszański
Holszański h. Hipocentaurus, przydomku Algimunt lub Algimuntowicz, stara i znakomita książęca rodzina wywodząca się od Algimunta syna Holszy, a wnuka wielkiego księcia litewskiego Romunda (zm. 1278), dwukrotnie z Jagiellońską przez kobiety spokrewniona, wygasła w II połowie XVI stulecia; niektórzy z nich od majątku Dubrowicy pisali się książętami Dubrowickimi, a jedna ich linia wzięła nazwisko Wiazemski; z tej familii 1 biskup i 3 wojewodów 1495—1555.
Zbaraski
Zasławski
Zasławski h. Ostrogski, vel Zasławski-Ostrogski, książęta ruscy, wywodzący się od książąt Ostrogskich, po których też odziedziczyli ordynację. Nazwisko wzięli od miasta powiatowego Zasławia n/ Horyniem na Wołyniu. Rodzina ta wygasła „po mieczu” na księciu Aleksanderze
Wiśniowiecki
Wiśniowiecki h. Korybut, v. Wiszniowiecki, przydomku Korybut, rodzina książęca szczepu Olgierda, wygasła 1742, wywodziła się od Korybuta Dymitra, syna w. księcia litewskiego Olgierda, właściwym zaś ich protoplastą był Michał syn Bazylego księcia Zbaraskiego.
Z dwóch linii starsza zgasła na królu Michale Korybucie Wiśniowieckim zmarłym 1669 r., a młodsza w 1713 r. na Michale, wojewodzie wileńskim. Z tej familii Michał król polski 1669 — 1673, 2 kasztelanów krakowskich, 5 wojewodów, 1 hetman, 1 minister i 2 kasztelanów 1569 — 1742.
Z dwóch linii starsza zgasła na królu Michale Korybucie Wiśniowieckim zmarłym 1669 r., a młodsza w 1713 r. na Michale, wojewodzie wileńskim. Z tej familii Michał król polski 1669 — 1673, 2 kasztelanów krakowskich, 5 wojewodów, 1 hetman, 1 minister i 2 kasztelanów 1569 — 1742.
Trubecki
Trubecki h. Pogoń litewska, ich protoplasta Michał syn Korybuta Dymitra, a wnuk wielkiego księcia litewskiego Olgierda otrzymawszy w dziale księstwo trubeckie, przeszło 300 mil kwadratowych rozległą posiadłość w Siewierszczyźnie, brał od niej nazwisko i tytuł, jego potomkowie władali niezależnie tą majętnością aż do pierwszych lat XVI stulecia, w którym to czasie shołdowani zostali przez wielkich książąt moskiewskich, traktat 1634 przywrócił Rzeczypospolitej ich księstwo, choć to już w kilka lat później stracone zostało, Trubeccy zostali w Polsce nie nadługo przecież, gdyż już w 1656 r. powrócili pod panowanie Rosji; istnieją w Rosji w XIX stuleciu.
Rożyński
Rożyński h. własnego vel Różyński, Rużyński, wywodzili się od Narymunta, syna wielkiego księcia Gedymina, byli zatem jednego pochodzenia z Golicynami, Chowańskimi itd. Zgaśli w XVII stuleciu.
Subskrybuj:
Posty (Atom)