SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
gromadzenie oraz analiza danych
dostęp do aktualnej bazy - kontakt
pobierz pliki za darmo
- download files for free



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Kon - Kyz. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Kon - Kyz. Pokaż wszystkie posty

środa, 26 sierpnia 2009

Kraszkowski

Kraszkowski h. Nałęcz, vel Kraskowski, jeszcze pod koniec XVII wieku pisali się „z Małyszyna”. Niesiecki pisze, że są oni jednego pochodzenia z Raczyńskimi i pierwotnie nosili nazwisko Małyski. Jeden z Małyskich miał dwóch synów, z których pierwszy ożenił się z dziedziczką Kraszkowa (sic!), dając początek rodzinie Kraszkowskich, a drugi z dziedziczką Raczyna, zostając protoplastą rodziny Raczyńskich.

sobota, 27 września 2008

Korzbok

Korzbok h. Korzbok, vel Korzbog, Korczbok, właściwie Kurtzbach, wygasła rodzina śląska, kilkakrotnie spokrewniona z Piastami śląskimi, tytułowała się baronami na Miliczu (Militsch) i Trachenbergu; pochodzą od niej m. in. polskie rodziny Łąckich i Zawadzkich h. Korzbok. 

Krieg von Hochfelden

Krieg von Hochfelden, z tej rodziny baron Franciszek tajny radca austriacki, prezes sądów krajowych w Galicji, otrzymał w 1820 indygenat galicyjski.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Krauz

Krauz h. Krauzen, vel Krauze, Krause, rodzina baronowska inflancka.  

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, t. 1.

Kraus

Kraus h. własnego, baron Karol, tajny radca i minister austriacki, otrzymał indygenat galicyjski w r. 1833.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Kotwicz

Kotwicz h. własnego, vel Kotficz, rodzina śląska, posiadała indygenat polski; z niej Adam i Henryk bracia z bratankiem Adamem Henrykiem, otrzymali tytuł baronowski czeski w r. 1718, a ich krewni Zygmunt i Adam Mikołaj w 1724.

Koschkul

Koschkul (Koszkul), rodzina baronowska inflancka.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

poniedziałek, 22 września 2008

Kotuliński

Kotuliński h. Topacz, rodzina śląska pochodzenia polskiego, baronowie w roku 1518, a hrabiowie czescy w r. 1716, hrabiowie pruscy w r. 1748.
Źródło: Kos. I.

Kospoth

Kospoth, hrabiowie sascy w r. 1711, hrabiowie państwa rzymskiego w r. 1751, a pruscy w r. 1756, mieli indygenat w Prusach Zachodnich.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

środa, 17 września 2008

Kreutz

Kreutz (Kreic) h. Kreutzen, stara rodzina niemiecka, już w XVI stuleciu posiadała indygenat w Prusach Zachodnich; jedna gałąź otrzymała tytuł hrabiowski Państwa Rzymskiego zatwierdzony w r. 1572 przez króla Zygmunta Augusta, a w r. 1742 przez cesarza Karola VI. Gwalbert Cyprian, generał wojsk rosyjskich, otrzymał w r. 1839 przyznanie tego tytułu w Cesarstwie Rosyjskim i w Królestwie Polskim.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

poniedziałek, 15 września 2008

Krośnieński

Krośnieński, rodzina książęca niewiadomego pochodzenia, dziedzice dóbr Krasne w woj. bełskim 1455 — 1572.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

niedziela, 14 września 2008

Konopla

Konopla, rodzina książęca niewiadomego pochodzenia, cytowani w Metryce Litewskiej r. 1528.
Źródło
: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

sobota, 13 września 2008

Kurbski

Kurbski h. Lew, gałąź wielkich książąt smoleńskich, osiedlili się w Polsce w drugiej połowie XVI stulecia, a w następnym wyemigrowali do Moskwy.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Krapotka

Krapotka h. Boźeniec, v. Kropotka, rodzina książęca tegoż herbu co Jełowiccy, byli na Wołyniu, wygaśli w końcu XVII stulecia.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Kozika

Kozika h. Zkrzyżłuk, mają wywodzić się od wielkich książąt kijowskich, bardzo jednak prawdopodobnie są rodziną tatarską; zarzucili tytuł książężęcy w XVII stuleciu, istnieją w XIX w.

Źródło
: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Kozielski

Kozielski h. Brama (in. Oginiec), gałąź książąt czerniechowskich, przeszli pod panowanie Rosji w końcu XVI stulecia; pochodzą od nich książęta Ogińscy i Puzynowie.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

sobota, 16 sierpnia 2008

Kurzeniecki

Kurzeniecki h. Kurzeniec (in. Bogoria odmienna), na Litwie; z nich 1 kasztelan 1792—1796.
Źródło
: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Kurozwęcki

Kurozwęcki h. Poraj, w Małopolsce; stara i magnacka rodzina wygasła w XVI stuleciu, za Piastów tytułowali się hrabiami (comes) z Kurozwęk; z niej 2 biskupów, 2 kasztelanów krakowskich, 2 wojewodów, 4 ministrów i 2 kasztelanów 1368 — 1516. 

Źródła: Bork. Sp.; Kos. t.1; Nies.; Pap.; Żern. t.1.

Kuropatwa

Kuropatwa h. Jastrzębiec, pisali się „z Łańcuchowa", zgaśli w XVIII stuleciu; z nich 1 minister i 2 kasztelanów 1413—1493.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Kuropatnicki

Kuropatnicki h. Nieczuja, na Rusi Czerwonej; otrzymali tytuł hrabiowski austriacki 1779, lecz wygaśli w I połowie XIX stulecia; z tej rodziny 4 kasztelanów 1678 — 1781.

• EWARYST Jędrzej Kuropatnicki, kasztelan bełski, otrzymał tytuł hrabiowski austriacki 1779, lecz ten tytuł wygasł na jego synie Józefie, szambelanie austriackim zmarłym bezpotomnie.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.