SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
gromadzenie oraz analiza danych
dostęp do aktualnej bazy - kontakt
pobierz pliki za darmo
- download files for free



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Cik - Czy. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Cik - Czy. Pokaż wszystkie posty

sobota, 27 września 2008

Conradi

Conradi (Konradi), rodzina miejska gdańska, otrzymała nobilitację polską 1768, a tytuł baronowski pruski 1798. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Coccey

Coccey (Kokcej), nobilitowani w Prusach 1702, a ok. r. 1750 otrzymali tytuł baronów pruskich; w 1768 indygenowani w Polsce. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

środa, 24 września 2008

Czechowicz

Czechowicz h. Ostoja, v. Czechowicz-Lachowicki, rodzina litewska, o przydomku Lachowicki, z której Stanisław marszałek żmudzki 1589 r. Jedna ich linia otrzymała tytuł baronowski w Galicji 27 III 1783 r.

• ROCH Czechowicz-Lachowicki, podsędek lwowski, został baronem austriackim r. 1783.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

niedziela, 21 września 2008

Czettritz

Czettritz h. Wieniawa, rodzina śląska pochodzenia polskiego, otrzymała w 1734 roku baronowski, a w 1786 hrabiowski tytuł pruski. 

Corticelli

Corticelli (Korticzeli), rodzina włoska, z niej Szymon starosta korytnicki, otrzymał indygenat polski, a ok. r. 1791 tytuł hrabiowski austriacki. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

poniedziałek, 15 września 2008

Corbolli de Brunori

Corbolli hrabia de Brunori, szlachcic włoski z Urbino, otrzymał w 1673 r. od króla Michała Wiśniowieckiego tytuł margrabiowski z odmianą w herbie. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Cioja

de Cioja, Fortunat szlachcic rzymski, mianowany margrabią przez króla Stanisława Augusta 1775 r. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Czerniszew

Czerniszew v. Czernyszew, rodzina książęca rosyjska, otrzymała indygenat polski na sejmie 1775. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

środa, 6 sierpnia 2008

Czyżowski

Czyżowski h. Półkozic, vel Czyżewski, stara już wygasła rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan krakowski i 1 wojewoda 1422-1458. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Czyżowski h. Topór, vel Czyżewski, pochodzą od małopolskiej rodziny Zaklików; z nich 3 kasztelanów 1560-1760.

Źródła
: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Czuryło

Czuryło h. Korczak, zamożna w XVI stuleciu rodzina czerwonoruska; z niej 1 kasztelan 1510—1524.
 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Czosnowski

Czosnowski h. Roch II (in. Kolumna, Pierzchała), rodzina mazowiecka, pisali się z Obór i są jednego pochodzenia z Oborskimi; z nich: 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1493—1745.

• ANDRZEJ Czosnowski, wojewoda rawski 1493 r.
• STANISŁAW Czosnowski, kasztelan warszawski 1703 r.
• ANTONI Czosnowski, kasztelan wyszogrodzki.
Źródło: Kos. I;
Żych. I 139.

Czerski

Czerski h. Ogończyk, vel Czyrski, rodzina senatorska w ziemi dobrzyńskiej i Prusach Zachodnich, pochodząca od rodu Ogonów na Radzikowie. Niektórzy używali w XVI wieku przydomku Sochel. 

Czerny

Czerny h. Nowina, przydomku Schwarzenberg, rodzina miejska krakowska, właściwe jej nazwisko było Schwartz; z niej 5 kasztelanów 1690-1760. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Czerniejewski

Czerniejewski h. Korczak, vel Czerniejowski, rzadko Czerniewski, rodzina czerwonoruska, pochodzenia węgierskiego lub wołoskiego, pisała się z Czerniejowa. Wedle Bonieckiego, nazwisko wzięli od dóbr Czerniejów w ziemi lwowskiej, a protoplastą ich ma być Benedykt, Węgier, kasztelan halicki 1387. Istnieje też kilka osad tej nazwy w woj. lubelskim, m. in. Czerniejów, dawniej w parafii Wola Wołoska, gmina Turno, pow. Włodawa (SGKP), obecnie powiat Parczew. Mikołaj z Czerniejowa 1459 r. kupił Załuże, a z braćmi swymi, Janem i Marcinem, był dziedzicem Kamieńca, Czerniejowa, Hołobutowa i Kłodnicy (Bon.). Antoni, podstoli halicki 1475. Jan, podczaszy lwowski 1613, podkomorzy lwowski 1615. Jan, skarbnik parnawski, poseł ziemi liwskiej na sejm 1783. Czerniejewscy byli właścicielami m. in. dóbr Czarnowiec w pow. ostrołęckim, gminie Rzekuń. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Czerwiński

Czerwiński h. Wieniawa, w Małopolsce; z nich 5 kasztelanów 1661—1729.

Czarnocki

Czarnocki h. Lis, rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan 1620. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Czarnkowski

Czarnkowski h. Nałęcz, jedna z najstarszych magnackich rodzin wielkopolskich, wygasła 1727 r., używała tytułu hrabiów (comes), a niekiedy i książąt Dierżykrajów na Człopie; z tej rodziny 1 arcybiskup gnieźnieński, 2 biskupów, 8 wojewodów, 2 ministrów, i 17 kasztelanów 1192—1662. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Czarnecki


Czarnecki h. de Leiligen, rodzina hrabiowska niemiecka, właściwe jej nazwisko było de Leiligen; z niej Jędrzej otrzymawszy indygenat polski 1618 roku przyjął nazwisko Czarnecki, lecz umarł bezpotomny r. 1649.

Czarniecki

Czarniecki h. Łodzia, vel Czarnecki, rodzina małopolska, pisała się z Czarncy. Ich gniazdem jest wieś parafialna Czarnca niegdyś w powiecie chęcińskim, obecnie powiat Włoszczowa. Wymienieni w aktach chęcińskich już w 1425 roku. Jakub był właścicielem Czarncy 1508 r., a

Czapski

Czapski h. Leliwa, vel Hutten-Czapski, stara rodzina małopolska, w XIV stuleciu osiadła w Prusach Zachodnich, używali przydomku von Hütten.